معنی سلاح شوری - جستجوی لغت در جدول جو

سلاح شوری

لغت نامه دهخدا

سلحشور، مرد جنگلی و دلیر و دارای سلاح

(نَ / نُو نِ شَ)

آنکه در فن سپاهیگری مهارت تام داشته باشد و معنی ترکیبی آن ورزش و استعمال کننده سلاح است. (آنندراج). کسی که ورزش سلاح یعنی آلات جنگ کرده باشد و مستعد قتل و سلاح بسته بوده چه شور به معنی ورزش کننده آمده. (رشیدی) : غلامان میخریدم ده ساله و یازده ساله و همه را فرض و سنت بفرمودم آموختن و استادان سلاح سلاحشور بیاوردم و... (مجمل التواریخ والقصص). رجوع به سلحشور شود

لغت نامه دهخدا

سلاح پوشی

(سِ)

عمل سلاح پوشنده. عمل آنکه سلاح می پوشد. حاصل عمل سلاح پوش:
زاهد که کند سلاح پوشی
سیلی خورد از زیاده کوشی.
نظامی

لغت نامه دهخدا

سلاح ور

(سِ وَ)

مسلح. صاحب سلاح. سلاحدار: مردم آنجا بیشترین سلاح ور و دزد باشند. (فارسنامۀ ابن البلخی). چون فضلویه فراخاست ایشان را (شبانکاره را) شوکتی پدید آمد و بروزگار زیادت می گشت. تا همگان سپاهی وسلاح ور و اقطاع خوار شدند. (فارسنامۀ ابن البلخی)

لغت نامه دهخدا